زره

   حضرت، هفت زره داشت که نام­های آنها چنین است:

ذات الفضول

 این زره از مس بود و به دلیل طول آن به این نام معروف شد. این زره و زره «سعدیه» از عکین قینقاعی بود که در جنگ با بنی­قینقاع، غنیمت گرفته شد. این زره، دارای سه حلقه نقره­ای بود؛ حلقه­ای بین دو دستش و دو حلقه دیگر در پشت سرش. این زره بعد از رحلت پیامبر(ص) به دست امام علی(ع) رسید.

   امام سجاد(ع) که خود این زره را پوشیده بود در وصف آن فرمود: «زره پیامبر(ص) یک زره­ یمنی و بسیار ظریف و دارای دو دامنه است؛ اگر می­بستند به زمین نمی­رسید و اگر هر دو دامن را می­گشودند تا زمین  می­رسید.» 

سعدیه

 از غنایم بنی­قینقاع بوده و گفته شده است زره داوود نبی(ص) در زمان قتل جالوت بود.

فضّه  این زره هم از غنایم بنی­قینقاع است.

ذات الوشاح

    ذات الحواشی

خرنق    بتراء

    به این زره به دلیل کوتاهی­اش، «بتراء» می­گفتند. گفته­اند که «فاضله» نیز زره دیگر حضرت بوده است.

پرچم­ها

   غالب پرچم­های پیغمبر، سفید بود؛ اما پرچم­هایی به رنگ زرد و سیاه نیز در لشکر ایشان دیده می­شد. «لا­ اله­ الا­ الله محمد رسول الله »نوشته پرچم ایشان بود؛ اما مهم­ترین پرچم، پرچمی به رنگ سیاه و مربعی شکل از جنس مخمل بود که «عقاب» نام داشت.  لواء لشکر پیامبر(ص) نیز «معلوم» نامیده می­شد.

 مرکب­های حضرت

اسب

  اسب­هایی را برای ایشان بر می­شمردند. رسول خدا(ص) طبق رسم عرب بر هر یک از آنها نامی نهاده بود که عبارت بودند از:

سکب

اولین اسبی بود که حضرت در مدینه خرید. نام آن «ضرس» بود که پیامبر، نام آن را به سکب(نجیب و تندرو) تغییر داد. پیشانی و دست و پای این اسب، سفید بود و رسول اکرم(ص) با آن در جنگ احد  شرکت کرد.

المرتجز

اسبی سفید بود که برای شیوایی شیهه­اش بدین نام معروف شد. این اسب، همراه سکب، مرکب حضرت در جنگ احد بود.

لخیف

هدیه ربیعة بن ابی­البراء کلابی به ایشان بود. لزار

هدیه مقوقس به رسول اکرم(ص) بود حضرت در جنگ­ها بیشتر بر این اسب سوار می­شد.

ظرب

هدیه فروة بن  عمر جذامی از عمان بود.

سبحه

ورد

یعسوبقاطر

حضرت، سه استر سواری داشت که عبارت بودند از:

دلدل

استری سیاه و سفید که مقوقس به پیغمبر هدیه داده بود. این استر بعد از ایشان، مرکب علی(ع) در جنگ نهروان بود.

شهباء

هدیه نجاشی به ایشان بود.

فضه (بیضاء)

این استر را که فروة بن عمر فرستاده بود.

شتر

آن بزرگوار، سه شتر داشت که برای سواری  از آن استفاده می­کرد.

غضباء

سر گوش­های این شتر، بریده شده بود. قصواءجدعاء

الاغ

پیغمبر، مسافرت با درازگوش را بسیار دوست داشت. أن بزرگوار، دو الاغ به نام«عفیر» و «یعفور»: داشت. عفیر را مقوقس، همراه قاطری به نام دلدل به ایشان پیشکش کرده بودو «یعفور» را نیز نجاشی یا فروة بن عمر جذامی به حضرت هدیه داد. همچنین رسول خدا(ص) شتری بارکش به نام «دیباج» نیز داشت.